Brunei Darussalam ialah sebuah negara yang kecil dan kaya, dengan campuran keusahawanan asing dan dalam negeri, pengawalan kerajaan dan langkah-langkah kebajikan, serta tradisi kampung. Ekonominya hampir bergantung kepada eksport minyak mentah dan gas asli pada keseluruhannya, dengan hasil daripada sektor petroleum merupakan lebih daripada separuh Keluaran Dalam Negara Kasarnya(KDNK). Per kapita KDNK Brunei jauh mengatasi kebanyakan negara Dunia Ketiga, dengan pendapatan yang agak banyak daripada pelaburan luar negeri menambah pendapatan daripada pengeluaran dalam negeri.
Brunei ialah pengeluar minyak yang ketiga terbesar di Asia Tenggara, dengan pengeluaran sebanyak 180,000 tong (29,000 m³) sehari, serta juga pengeluar gas asli cecair yang keempat terbesar di dunia. KDNKnya melambung naik dengan kenaikan harga petroleum pada dekad1970-an dan memuncak pada tahun 1980 dengan KDNK sebanyak AS$5.7 bilion. Bagaimanapun, KDNKnya merosot sedikit dalam tempoh lima tahun berturut-turut, dan kemudian jatuh hampir 30% pada tahun 1986. Kejatuhan KDNK ini diakibatkan oleh gabungan kejatuhan harga petroleum serta pemotongan pengeluaran secara rela oleh Brunei.
KDNK Brunei pulih sedikit sejak tahun 1986, dan bertumbuh sebanyak 12% pada tahun 1987, 1% pada tahun 1988, dan 9% pada tahun1989. Pada tahun-tahun kebelakangan ini, pertumbuhan KDNK ialah 3.5% pada tahun 1996, 4.0% pada tahun 1997, 1.0% pada tahun 1998, dan anggaran 2.5% pada tahun 1999 (disebabkan oleh harga minyak yang lebih tinggi pada separuh kedua). Walaupun demikian, KDNK Brunei pada tahun 1999 sebanyak kira-kira AS$4.5 bilion masih jauh daripada KDNK puncak pada tahun 1980.
Krisis Kewangan Asia pada tahun 1997 dan 1998, bersama-sama dengan naik turun harga minyak telah mewujudkan ketidakpastian serta ketakstabilan dalam ekonomi Brunei. Selain itu, kejatuhan Perbadanan AMEDEO, syarikat pembinaan Brunei yang terbesar yang projek-projeknya membantu merangsangkan ekonomi dalam negeri, mengakibatkan kemerosotan ekonomi yang sederhana.
Kerajaan Brunei telah mencapai kejayaan dalam dasarnya untuk mempelbagaikan ekonomi supaya tidak terlalu bergantung kepada minyak dan gas. Walaupun demikian, pemimpin-pemimpinnya berasa bimbang bahawa penyepaduan Brunei ke dalam ekonomi dunia akan menjejaskan kepaduan masyarakatnya walaupun Brunei telah mengambil langkah-langkah untuk memainkan peranan yang utama dalam forum Kerjasama Ekonomi Asia Pasifik (APEC) dengan menjadi pengerusinya pada tahun 2000.
sumber :
Tidak ada komentar:
Posting Komentar